1.         هر كس با روزه ماه رمضان خداى عزوجل را ديدار كند به بهشت درآيد.

2.         هر كه يك روز از ماه رمضان را عمدا افطار كند (دانسته و بدون عذر روزه اش را بخورد) از ايمان خارج شود.

3.         خداى تبارك وتعالى مى فرمايد: روزه از آن من است و پاداش آن را من مى دهم.

4.         روزه حكمت به ارث مى نهد و حكمت معرفت را و معرفت يقين را و چون بنده به يقين رسد ديگر برايش اهميتى ندارد كه چگونه شب و روز خود را بگذراند ، به سختى يا به آسانى.

5.         يكي از پنج ستون اسلام روزه ماه رمضان است.

6.         روزه سه روز از هر ماه، چهارشنبه وسط ماه، پنجشنبه اول و آخر ماه و نيز روزه ماه شعبان ، وسوسه هاى سينه و پريشانيهاي دل را از بين مى برد.

7.         روزه سه روز در هر ماه و روزه رمضان تا رمضان ، روزه و افطار يك عمر به شمار مى آيد.

8.         هر چيزى زكاتى دارد و زكات بدن روزه مستحبى است.

9.         هر كس يك روز داوطلبانه روزه بگيرد ، اگر به اندازه زمين طلا به او داده شود اجر خود را كامل دريافت نكرده است و فقط در روز حساب (قيامت ) اجر كاملش را دريافت مى كند.

10.      هر كه يك روز براى پاداش الهى، داوطلبانه روزه بگيرد ، آمرزش او واجب شود.

11.      هر كه يك روز براى پاداش الهى، داوطلبانه روزه بگيرد ، بهشت بر او واجب شود.

12.      خداى تبارك و تعالى، نماز واجب را با نماز مستحبى كامل گردانيد و روزه واجب را با روزه مستحبى.

13.      علت روزه گرفتن آن است كه مردم رنج گرسنگى و تشنگى را بچشند و به نيازمندى خود در آخرت پى برند.

14.      علت روزه گرفتن آن است كه روزه دار بر اثر گرسنگى و تشنگى كه به او مى رسد، خاشع و ذليل و فروتن و ماجور وطالب رضا و ثواب خدا و عارف و صابر باشد و بدين سبب مستوجب ثواب شود كه روزه موجب خوددارى از شهوات است تا روزه در دنيا پندگوى آنان باشد و ايشان را در راه انجام تكاليفشان رام و ورزيده كند و راهنماى آنان باشد.

15.      علت روزه گرفتن آن است كه مردم در رسيدن به اجر و به اندازه سختى تشنگى و گرسنگى كه نيازمندان و مستمندان در دنيا مى چشند ، پى ببرند و در نتيجه، به آنان رحم كند و حقوقى را كه خداوند در داراييهايشان واجب فرموده است ، به ايشان بپردازند.

16.      خداوند روزه را براى استوارى اخلاص ، واجب فرمود.

17.      روزه و حج ، آرامبخش دلهاست.

18.      روزه گرفتن رگها را مى برد (شهوت را كم مى كند) و سرمستى را مى برد.

19.      روزه روده را باريك مى كند ، گوشت را مى ريزد و از گرماى سوزان دوزخ دور مى گرداند.

20.      جديت در روزه دارى روزه هاى واجب، موجب آرام كردن اعضا و جوارح آنان و خشوع ديدگانشان و فروتنى جانهايشان و خضوع دلهايشان مي شود.

21.      هر چيزى زكاتى دارد و زكات بدنها روزه است.

22.      روزه ، سپرى در برابر آتش است.

23.      خواب روزه دار عبادت است و خاموشى او تسبيح و دعايش پذيرفته و عملش دو چندان.

24.      روزه دار گرچه در بستر خويش خفته باشد ، تا زمانى كه غيبت مسلمانى را نكند ، در حال عبادت خداست.

25.      نفس كشيدن روزه دار تسبيح است.

26.      هيچ روزه دارى نيست كه بر عده اى در حال غذا خوردن وارد شود مگر اين كه اندامهايش تسبيح گويند و فرشتگان بر او درود فرستند و درود فرشتگان آمرزش خواهى است.

27.      هر روزه داري كه روزه اش، او را از خوردن غذايى كه هوس آن را كند باز دارد ، بر خداست كه وى را از غذاى بهشت سير كند و از شراب بهشتى بنوشاند.

28.      روزه دار را دو شادى است، يك شادى هنگام گشودن روزه اش و شادى ديگر هنگام ديدار با پروردگارش.

29.      هركه روزه دارى را افطارى دهد، اجرش همانند اجر او باشد.

30.      پيامبر خدا (ص) در هنگام افطار روزه اش ، عرض مى كرد: … تشنگى رفت و رگها شاداب شد و پاداش ماند.

31.      بسا روزه دارى كه از روزه خود جز گرسنگى و تشنگى نصيبى نمى برد و بسا شب زنده دارى كه از عبادت شبانه خويش جز نخوابيدن و رنج بهره اى نمى گيرد ، خوشا خواب زيركان و روزه خوردن آنان.

32.      روزة تن، عبارت است از خوددارى با اراده و اختيار، از خوردن غذاها به انگيزه ترس ازكيفر و رغبت به ثواب. و روزة نفس، عبارت است از نگهداشتن حواس پنجگانه از گناهان و خالى كردن دل از همه عوامل بدى.

33.      خداى عزوجل مى فرمايد كسى كه جوارح و اندامهاى خود را از حرامهاى من روزه ندارد، مرا چه حاجت كه به خاطر من از خوردن و آشاميدن خوددارى ورزد.

34.      در اين ماه رمضان هر كس روز آن را روزه بدارد و جزئى از شبش را به عبادت پردازد و شكم و شرمگاه خويش را پاك نگه دارد و زبانش را حفظ كند همان طور كه ازاين ماه خارج مى شود ، از گناهان خويش خارج شود.

35.      هرگاه روزه گرفتى ، … و اذيت كردن خدمتكارت را فروگذار ، بايد وقار روزه در تو باشد و تا مى توانى خاموش باش، مگر از ذكر خدا و روزى كه روزه دارى با روزى كه روزه ندارى يكسان نباشد. از نزديكى كردن و بوسيدن و خنديدن با صداى بلند دورى كن، زيرا خداوند اين كارها را دشمن دارد.

36.      وه كه چه اندكند روزه داران و چه بسيارند كسانى كه گرسنگى مى كشند!.

37.      برترين جهاد ، روزه گرفتن در هواى گرم است.

38.      هر كه در يك روز بسيار گرم براى خداى عزوجل روزه بگيرد و تشنه شود، خداوند عزوجل هزار فرشته بر او بگمارد كه بر چهره اش دست نوازش كشند و بشارتش دهند و چون افطار كند، خداى عزوجل فرمايد: وه ، چه خوش است بوى تو و روح تو.